تنوع سرنگ هاي پزشكي

سرنگ چيست؟

ريشه سرنگ گرفته شده از كلمه‌ي يوناني syrinx است كه معناي لغوي آن لوله مي باشد.

سرنگ ها از يك پمپ پيستوني تشكيل شده‌اند كه قادر هستند با فشار دست به سمت جلو حركت كنند و مايعات درون خود را به سمت سوزن ظريفي كه در انتهاي آن قرار گرفته هدايت و در نهايت به بافت بدن انتقال دهند.

سر سرنگ ها معمولا با اندازه‌اي مشابه و استاندارد ساخته شده‌اند ، به همين دليل هر نوع سوزني به آن مي‌توان متصل كرد.

سرنگ‌ ها اغلب براي تزريق دارو به بدن به كار مي‌ روند و يكي از پر مصرف ترين وسايل در صنعت پزشكي به شمار مي روند.

در گذشته از سرنگ هاي شيشه اي استفاده مي كردند كه توسط حرارت و جوشاندن در آب سترون مي شدند. اما امروزه اغلب سرنگ ها پلاستيكي و كاملا يكبار مصرف مي باشند.

تاربخچه ساخت سرنگ:

ابتدايي ترين شكل سرنگ مربوط به ۲۰۰ سال قبل از ميلاد است كه توسط طبيبي يوناني با نام جالينوس ايجاد شد. وي توسط آن سرنگ توانست به هنگام تشريح مردگان ، خون را به رگ‌هاي مغزي تزريق كند.

سپس در قرن نهم ميلادي علي الموصلي پزشكي مصري - عراقي با استفاده از يك شيشه استوانه‌اي كه قسمت مياني آن تهي بود ، توانست براي ساكشن و برداشتن كاتاراكت از آن استفاده كند‌.

تزريق درون ويدي و انفوزيون مايعات در سال ۱۷۶۰ به صورت ابتدايي آغاز شد.

سپس در سال ۱۸۴۴ سوزن ميان تهي توسط دكتر فرانسيس رايند ، پزشك ايرلندي ، اختراع شد.

سرنگي كه براي تزريقات زير پوستي در سال ۱۸۵۳ توسط دكتر الكساندر وود اختراع شد.

او توانست با قرار دادن يك سوزن ميان تهي در انتهاي يك پيستون فلزي ، سرنگي مشابه به شكل هاي امروزي اختراع كند.

در همين زمان بود كه دكتر چارلز پراواژ ( يك پزشك اهل فرانسوس ) موفق شد سرنگي فلزي مشابه به سرنگ دكتر الكساندر اختراع كند.

اين سرنگ داراي يك پيستون بود كه مي توانست مقدار دقيقي از دارو را تزريق كند.

او توانست از اين سرنگ براي درمان آنوريسم استفاده كند.

به دنبال آن مجموعه هايي از سرنگ به وجود آمدند كه بعضي از تركيب فلز با شيشه و بعضي ديگر فقط با شيشه ساخته مي شدند.

اين سرنگ ها هچ كدام يكبار مصرف نبودند به همين خاطر تمامي آنها به وسيله ي آب جوش استريل مي شدند و پس از هربار مصرف به الكل آغشته مي شدند و توسط چاقوي تيزكن سر سوزن ها را به صورت دوره‌اي تميز مي كردند.

سپس سرنگ هاي يكبار مصرف در سال ۱۹۴۹ توسط آرتور اسميت اختراع شد.

پس از آن سرنگ هاي يكبار مصرف در سال ۱۹۵۴ به توليد انبوه رسيدند.

در همان سال بود كه دكتر جوناس سالك موفق شد از اين سرنگ ها براي تزريق واكسن جديد "پوليوي" به يك ميليون كودك آمريكايي استفاده كند.

شايان ذكر است كه اولين سرنگ هاي شيشه‌اي مربوط به همين زمان مي باشد.

توليد اولين سرنگ پلاستيكي توسط شركت رور در سال ۱۹۵۵ اتفاق افتاد.

سپس در سال ۱۹۵۶ كولين مورداك ، فارماكولوژيست نيوزلندي ، به ثبت امتياز سرنگ هاي پلاستيكي يكبار مصرف پرداخت.

امروزه سرنگ ها را بر اساس حجم آنها تقسيم بندي مي كنند ؛ مانند سرنگ ۲ و ۵ و ۱۰ سي سي ، سرنگ هاي انسولين و ...

جهت خريده عمده سرنگ تزريق پزشكي و اطلاع از قيمت‌ها با ما در ارتباط باشيد.